دیروز رفتم و موهامو زدم
موقع مو زدن مجبور شدم یه چند دقیقه به خاطر مو زدن آرایشگر و ژستو این حرفا
به خودم خیره شم
اول نشناختم خودمو خیلی عوض شدم
همه چیز صورتم یک ور گودی لپ هایم به خاطر سیگار یک طرف
واقعا به معنای تمام داغون شده بودم
نمی دونم کجای زندگیم
تازه اولشم یا وسطاش یا آخرشم و همین چند روز دیگه به دار فــــــــــــــــــــــــــانی و باقــــــــــــــــــــــــــــی می دو ام.
آدم همیشه بدترین شرایطشو در نظر می گیره یعنی آخری
خلاصه وقتی از آرایشگاه اومدم بیرون دیگه هر ثانیم واسم خیلی ارزش داشت
تا پنج دقیقه بعدش که دوستمو دیدمو همه چی یادم رفت
خوب خصلت آدم ایــــــــــــــــــــــنــــــــــــــــــــــــــــــه.
